Schilderkunst
Het werk van Veerle Van Lysebettens is een zoektocht naar identiteit, herinnering en het vervagen van tijd. De Vlaams gekleurde eigenheid waarin ze opgroeide, ooit tastbaar in het leven van vorige generaties, lost langzaam op in de vaart van de moderne wereld. Dit verdwijnen – de weemoed naar een trager, meer geworteld bestaan – vormt de kern van haar schilderkunst.
Haar doeken zijn geen letterlijke vertellingen, maar fluisterende herinneringen. Monotype- en schildertechnieken vloeien samen tot beelden die vervagen als verhalen die bij elke hervertelling van vorm veranderen. Familietradities, jeugdherinneringen en het veranderende landschap waarin we leven, blijven als echo’s in haar werk aanwezig.
Architectuur en schilderkunst vloeien samen, twee takken van dezelfde vraag. Niet als een blik achterom, maar als een open vraag: hoe leven we, en hoe willen we leven?
